پروژه حکیم به روایت اسناد – بخش چهارم – مجمع اردیبهشت 90 – انتخابات

تصویر زیر تبلیغ انتخاباتی هیئت مدیره فعلی در انتخابات سال 90 هست، به وعده های داده شده دقت بفرمایید ، چون در سال های بعد به هیچ کدام از آنها ابدا پایبند نبودند.

مجمع عمومی با حضور 1343 نفر از اعضاء سه سازمان در مورخه20/02/1390 به منظور تعیین اعضای هیئت مدیره جدیدشرکت تعاونی تشکیل می گردد.که 5 نفر به عنوان اعضای هیئت مدیره متشکل از سه سازمان انتخاب می گردند( 3 نفر از سازمان خدمات موتوری 2 نفر از بازیافت و 1 نفر از سازمان میادین به عنوان علی البدل )که هیئت مدیره فعلی در همین مجمع انتخاب شده اند.

قبل از اینکه به تحلیل بپردازیم بهتر است نسبت اعضاء را بدانیم :

چیزی که از نسبت کارکنان می فهمیم این است که اعضای خدمات موتوری بالاترین تعداد شرکت کننده را داشته اند پس از آن بازیافتی ها و سپس میادینی ها ، پس از آن پرسنل منطقه 5 ، بعد سازمان بازرسی و بعد املاک و … .

کاری به اینکه هر کدام از اینها با دستور یا مجوز یا اعمال نفوذ و توصیه به جمع این تعاونی پیوسته اند نداریم، به هر حال یک تصمیم مدیریتی و سازمانی بوده است و این شیوه متاسفانه در ایران متداول است .

اگر یادتان باشد دو روز قبل ار مجمع اسفند 89 توافقنامه ای امضاء شد که در آن مدیران قبلی و آینده تعداد اعضای هیات مدیره را به 7 نفر رساندند و 3 نفر علی البدل و همین طور تعداد بازرسان را به دو بازرس اصلی و یک بازرس علی البدل.

دقیقا نمی دانم چه اتفاقی افتاد که به آن توافق عمل نکردند ولی با ترکیب که در این مجمع بسته شد عملا 674 نفر هیچ نماینده ای در ترکیب هیئت مدیره نداشتند تا از حقوق آنها دفاع کند.

سه نفر از اعضای هیئت مدیره اصلی هیئت مدیره از خدمات موتوری بودند و همچنین بازرس اصلی که در واقع برتری مطلق در هیئت مدیره از آن خدمات موتوری ها بود . با این ترکیب کانون قدرتی شکل می گیرد که عملا هیچ وقت قدرت از دست آنها خارج نمی شود و هر مصوبه ای را می توانند تصویب کنند.

متاسفانه تعداد اعضای شرکت کننده در مجمع 1343 نفر بود که احتمالا همگی مربوط به سه سازمان بوده اند و افراد سازمانهای دیگر یا حضور نداشته اند یا خبر نداشته اند، شاید هم برایشان اهمیتی نداشته ولی همین عدم حضور منجر به شکل گیری قدرت مطلقه می گردد، شاید اگر نگرشی دولتی و سازمانی به تعاونی نداشتند و در مجمع حضور پیدا می کردند، ما شاهد چنین تعاونی نا بسامانی نبودیم.

از همه بدتر وضع میادینی هاست که تنها کمی کمتر از بازیافتی ها هستند ولی تنها سهمشان از مدیریت تعاونی یک عضو علی البدلدر هیئت مدیره و یک عضو علی البدل در بازرسی است . البته از قرار با بازیافتی ها ائتلاف انجام دادند ولی نماینده آنها رای کافی را نیاورد در حالی که نمایندگان بازیافت رای آوردند، بعلاوه بازرس دوم هم می توانست انتخاب شود ، در این راه هیچ منع قانونی وجود نداشت. مشخصا دو سوال وجود دارد چرا تعداد اعضای هیئت مدیره و بازرسان برخلاف توافق کاهش یافت ؟ چرا ائتلافهای بیشتری صورت نگرفت تا سایرین هم از کرسی های مدیریتی بهره مند شوند؟

نکته دیگر اینکه هیئت مدیره 3 نفره خدمات موتوری فکر می کرد که با اینکار و بدست گرفتن قدرت می تواند کارها را بسرعت و بخوبی به نفع خود و اعضای خدمات موتوری پیش ببرد، در حالی که گذشت سالها نشان داد، اینکار فقط به اختلافات و تعارضات دامن زد و هیچ فایده ای جز کینه و دشمنی بین کارکنان نداشت. همین اختلافات باعث کندی کارها و نارضایتی مداوم اعضایی که مورد تبعیض قرار گرفته بودند می شد و می شود. البته همین سیاست منجر به این شد که تا به امروز اتحادی میان اعضاء شکل نگیرد و نتوانند با یکی شدن هیئت مدیره را برکنار و افراد دیگری را به جای آنها بنشانند.

در این مجمع همگان با موضوع فروش زمین و تقسیم ثمن بدست آمده بصورت مساوی موافقت می کنند .

مطالبی وجود دارد که ما مدرکی برای تایید آنها نداریم، از اعضای قدیمی خدمات موتوری و دو سازمان دیگر شنیده ایم، شاید به روشن شدن جو غالب و فضای آن موقع شاید کمک کند :

1 – در سال 89 هیئت موسس، برای رای آوردن گفتند، ما به شما یکدستگاه آپارتمان با یک اتوموبیل داخل پارکینگ می دهیم، البته به نظر وعده انتخاباتی بوده ولی سطح انتظار اعضاء را بسیار بالا برد. هنوز قدیمی های تعاونی آن را بیان می کنند.

2- اکثرا پرسنل خدمات موتوری و بازیافت از کارگران شریف و اقشار ضعیف شهرداری بودند و توسط سرگروه ها یا وعده وعید به آنها داده شده بود یا مورد تهیدید و ارعاب قرار گرفته بودند. البته وعده و وعید ها هرگز تحقق پیدا نکرد یا برای گروه اندکی تحقق پیدا کرد که در طول سالها مدام از این گروه کاسته شده است. آنها از قوانین تعاون و حقوق خود اطلاع کافی و درستی نداشتند و به تعاونی با توجه به اینکه از طریق شهرداری تهران و سازمان خود عضو شده بودند به آن به چشم یک اتفاق سازمانی و دولتی نگاه می کردند. همین امر یعنی وجود نام شهرداری تهران در نام تعاونی خیردارانی که در سالهای بعد هم جایگزین شدند را بعه اشتباه انداخت و فکر می کردند شهرداری به نوعی بر تعاونی نظارت دارد و مسئولیت دارد..

3- داستانی در مورد تقلب در رای گیری وجود دارد و همچنین فردی که موجب شکست آراء با کاندید شدن خود و به انحراف کشاندن عده ای از میادینی ها شد.

4- بعد از آنکه هیئت مدیره اول تخلفاتی را مرتکب شد و همچنین در ساخت پروژه موفق عمل نکرد، با توجه به اینکه قیمت زمین در منطقه بسیار بالا رفته بود، با محاسباتی که انجام شده بود در آن زمان با فروش زمین حدود 100 میلیون تومان به هر یک از اعضاء می رسید که می توانست در محلاتی پایین تر برای خود سر پناهی آبرومند دست و پا کند، به همین دلیل بود که اکثر حاضران در مجمع به فروش زمین رای مثبت دادند.

5- به هر حال، این مجمع برگزار شد و این هیئت مدیره توسط رای گیری اعضای هر سه سازمان بر روی کار آمدن توجه کنید که تا اینجا خبری از مشارکت کننده ، سرمایه گذار و غیره نیست . همه اعضای فوق عضو تعاونی هستند و دارای رای در مجمع و سهمی برابر و یکسان در تعاونی

و تا امروز نیز که اردیبهشت 1400 است، آخرین مجمعی است که مورد تایید و ثبت شده در اداره کل تعاون است و با حضور اعضای هر سه سازمان تشکیل شده است.